حضرت امام خمینی(ره) درباره آئین باستانی عید نوروز شعری سروده است.

شعر امام از نظر شیوه سبک عراقی است در این سبک شعر از سطح به عمق راه یافته و زیبایی های

جان را توصیف می کند. از اینروست که بیشترین سروده های عرفانی فارسی در این قالب سروده شده است.

باد نوروز وزیدست به کوه و صحرا / جامه عید بپوشید چه شاه و چه گدا

بلبل باغ جنان را نَبُود راه به دوست / نازم آن مطربِ مجلس که بُوَد قبله نما

صوفی و عارف از این بادیه دور افتادند / جام می گیر ز مطرب که روی سوی صفا

همه در عید به صحرا و گلستان بروند / منِ سرمست ز میخانه کُنم رو به خدا

عید نوروز مبارک به غنی و درویش / یارِدلدار ز بتخانه دری را بگشا

گر مرا ره به در پیر خرابات دهی / به سر و جان به سویش راه نوردم، نه به پا

سالها در صف ارباب عمائیم بودم / تا به دلدار رسیدم، نکنم باز خطا


سال پر خیر و برکتی را برای شما آرزومندم